هدف پژوهش حاضر بررسی میزان عملکرد در حافظه کاری و همچنین مقایسه ابعاد سیستم فعال­ساز رفتاری (BAS) و سیستم بازداری رفتاری (BIS) در سطوح مختلف استرس بود. به این منظور، ابتدا 560 نفر از دانش­آموزان نوجوان مقطع دبیرستان (شامل پسران و دختران) از طریق نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای از مدارس متوسطه سطح شهر همدان انتخاب، پس از تحلیل نتایج اولیه تعداد 87 نفر از آنان بر اساس نمرات انتهایی توزیع (Z استاندارد) انتخاب شده و درنهایت به منظور آزمون فرضیه­های پژوهش، شرکت­کنندگان جهت سنجش حافظه کاری و سیستم­های فعال­ساز رفتاری و بازداری رفتاری مورد مطالعه قرار گرفتند. داده­ها پس از جمع­آوری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره، واریانس تک متغیره و آزمون­های تعقیبی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تعامل معناداری بین متغیر استرس و جنسیت بر روی حافظه کاری و سیستم­های فعال­ساز و بازداری رفتاری وجود ندارد، از سویی نتایج نشان داد که سطوح استرس بالا منجر به کاهش عملکرد حافظه فعال شده و همچنین آزمودنی­های با سطوح استرس بالا از نظر میزان فعالیت سیستم فعال­ساز رفتاری (BAS) و سیستم بازداری رفتاری (BIS) در سطح بالاتری قرار داشتند.