دوره 6، شماره 4 - ( 12-1397 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 13-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه خوارزمی ، Akbari.psy@gmail.com
چکیده:   (6725 مشاهده)

هدف پژوهش حاضر، بررسی مکانیسم اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری (BA) از طریق انعطاف‌پذیری شناختی و انعطاف‌پذیری هیجانی بر علائم زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. این مطالعه در چارچوب طرح تک­آزمودنی بود. نمونه پژوهش شامل پنج زن مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود که با استفاده از پرسش‌نامه‌های افسردگی بک- نسخه دوم (BDI-IIاضطراب بک (BAI)، انعطاف‌پذیری شناختی (CFI) و انعطاف‌پذیری هیجانی(EFI) در مرحله خط پایه و طی درمان ارزیابی شدند. به­منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از شاخص‌های تغییر روند، شیب، بازبینی نمودارها و برای تعیین معناداری بالینی از شاخص درصد بهبودی، درصد کاهش نمرات، اندازه اثر و شاخص کوهن استفاده شد. یافته­ها نشان داد که درمان فعال‌سازی رفتاری به‌طور معناداری در افزایش انعطاف‌پذیری شناختی و انعطاف‌پذیری هیجانی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مؤثر است. به­طور کلی، نتایج حاصل از پژوهش حاکی از  سودمندی درمان فعال­سازی رفتاری به­عنوان یک مداخله مؤثر برای افزایش انعطاف­پذیری شناختی و انعطاف­پذیری هیجانی زنان مبتلا به اختلال افسرگی اساسی بود.

متن کامل [PDF 483 kb]   (3089 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/2/7 | پذیرش: 1398/4/10 | انتشار: 1398/4/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.