پژوهش حاضر فراخنای ارقام را در بین کودکان اختلال یادگیری غیرکلامی و عادی مورد بررسی قرار داده است.  طرح پژوهش از نوع علی-مقایسه­ای بود و جامعه پژوهش را دانش­آموزان مقطع ابتدایی پایه چهارم و پنجم تشکیل می­دادند. برای این منظور، 60 دانش­آموز مقطع ابتدایی با میانگین سنی بین 83/10 که تعداد  30 نفر دارای اختلال یادگیری غیرکلامی که از طریق مقیاس گلدستین غربال شدند به صورت نمونه­گیری هدفمند دردسترس از مراکز اختلال یادگیری و 30 نفر دانش آموز عادی به صورت نمونه­گیری تصادفی ساده در سال 1395 در شهر تهران  انتخاب شدند و خرده مقیاس فراخنای ارقام  وکسلر کودکان بر روی آن­ها انجام شد. نتایج حاصل از آزمون من ویتنی­یو نشان داد که بین دو گروه کودکان اختلال یادگیری غیرکلامی و کودکان عادی تفاوت معناداری از لحاظ حافظه عددی مستقیم و حافظه عددی معکوس وجود دارد، بدین ترتیب که کودکان گروه عادی از لحاظ فراخنای حافظه عملکرد بهتری نسبت به کودکان گروه اختلال یادگیری غیرکلامی دارند . هم­چنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که کودکان عادی نسبت به کودکان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی در سطح بالاتری از نظر نمره فراخنای ارقام  قرار دارند. معنی دار بودن تفاوت بین دو گروه کودکان اختلال یادگیری غیرکلامی و کودکان عادی از لحاظ  فراخنای ارقام هم در حافظه عددی مستقیم و هم در حافظه عددی معکوس  شواهد روان­شناختی خوبی را در تایید یافته­های پژوهشی مربوط به نارسایی­های حافظه کاری در حوزه نارسایی­های تحولی از جمله اختلا­ل­های یادگیری غیرکلامی فراهم ­کند.

واژه‌های کلیدی: کلیدواژه‌ها: اختلال‌های یادگیری غیرکلامی، فراخنای ارقام، دانش‌آموزان

متن کامل [PDF 471 kb]   (1426 دریافت)