دوره 7، شماره 4 - ( دوره هفتم، شماره چهار، زمستان 1398 )                   جلد 7 شماره 4 صفحات 62-49 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه محقق اردبیلی ، basharpoor_sajjad@uma.ac.ir
چکیده:   (3156 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش حافظه­‌ی کاری با محرک عاطفی بر کاهش رفتارهای خودجرحی افراد دارای اختلال شخصیت مرزی بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه­آزمایشی و طرح آن پیش‌­آزمون و پس‌­آزمون با گروه گواه بود. تمامی دانشجویان دارای علائم اختلال شخصیت مرزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 96-97 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند که تعداد 40 نفر از آن‌ها به روش غربالگری با استفاده از مقیاس اختلال شخصیت مرزی (STB) و مصاحبه بالینی ساختاریافته­‌ی SCID-II انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. افراد گروه آزمایش به مدت 10 جلسه ­30 تا 45 دقیقه­‌ای در 10 روز طی 2 هفته هر روز هفته (بجز پنجشنبه و جمعه) تحت آموزش حافظه­‌ی کاری با محرک عاطفی قرار گرفتند، در حالی که گروه گواه هیچ­گونه آموزشی دریافت نکردند. برای جمع‌­آوری اطلاعات هر دو مرحله­‌ی پیش‌­آزمون و پس‌­آزمون از پرسشنامه آسیب به خود سانسون و ویدرمن (SHI) استفاده شد. به منظور تحلیل داده‌­ها از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات خودجرحی آزمودنی‌­ها گروه آزمایش به نسبت گروه کنترل در مرحله پس‌­آزمون، به‌طور معنی‌داری کاهش یافته است.  بر اساس پژوهش حاضر آموزش حافظه‌­ی کاری با محرک عاطفی از طریق تقویت کنترل شناختی بر کاهش رفتارهای تکانه‌ای نظیر خودجرحی اثر گذار می­باشد.
متن کامل [PDF 746 kb]   (1201 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/2/9 | پذیرش: 1399/5/18 | انتشار: 1399/5/18

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.