دوره دوازدهم، شماره چهارم ، زمستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران ، shaeeri@gmail.com
چکیده: (254 مشاهده)
مشکلات درونی سازی و برونی سازی یکی از مهم ترین و پرکاربردترین طبقه بندی ها در زمینه مشکلات کودکان محسوب می شود. شناخت عوامل زمینه ساز و تداوم بخش این اختلالات اهمیت بسیار زیادی دارد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای فرزندپروری ذهن اگاه در رابطه ی بین افسردگی با مشکلات درونی سازی و برونی سازی کودک بوده است. پژوهش حاضر از نوع طرح های همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است.جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه ی مادران دارای کودک دبستانی در شهرتهران در سال تحصیلی 1402-1403 بودند که 385 نفر از آنها به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای از پنج منطقه ی شمال، جنوب، مرکز، شرق و غرب تهران انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس(DASS-21) (آنتونی وهمکاران،1998) ، پرسشنامه ی فرزندپروری ذهن آگاهانه (MIPQ) (مک کافری،ریتمن وبلک،2015) و سیاهه رفتاری کودک (CBCL) (آخنباخ و رسکورلا،2001) بود که مادران به آنها پاسخ دادند. برای وارسی برازش مدل پیشنهادی از نرم افزار R.4.3.1 استفاده شد. یافته های برآمده از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین افسردگی با مشکلات درونی سازی و برونی سازی رابطه ی مثبت و معنادار، وجود دارد. یافته های برآمده از معادلات ساختاری نیز نقش واسطه ای بودن در زمان حال با کودک (زیرمقیاس فرزندپروری ذهن اگاهانه) را بین افسردگی مادر و اضطراب افسردگی کودک، بین افسردگی مادر و شکایات جسمانی کودک، بین افسردگی مادر و رفتارقانون شکنی کودک و بین افسردگی مادر و رفتارپرخاشگرانه کودک تائید نمود. با توجه به تائید نقش واسطه ای بودن در زمان حال با کودک در رابطه ی بین افسردگی مادر و اضطراب افسردگی کودک، می توان نتیجه گرفت با افزایش ذهن آگاهی والدین در بافت فرزندپروری به ویژه مقوله ی بودن در زمان حال با کودک می توان تا حدی انتقال بین نسلی علائم مادران به کودکان را مدیریت نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
